Zuidereiland westkust en een stukske Noordeiland centrum

Allereerst prettige feesten lieve lezer(es)s(en)!!! En veel plezier op oudejaar Xxx

Dag 76 (19/12) : Invercargill

Het eerste plan was een 5 uur durende wandeling in Catlin Forest Park. Moet lukken, moet lukken (ben mijn eigen moed aan het inspreken). Maar dan komen we Vlamingen tegen (15km van de bewoonde wereld, de meest afgelegen campsite tot nu toe en hier komen we Vlamingen tegen). Ze zeggen dat het 5u heen en 5u terug is en “na een uur heb je het ook wel gezien”. Met de hevige regenbuien van gisteren zijn we er gewoon niet aan begonnen. Ik vind dat precies helemaal niet zo erg. Dan maar begonnen aan de Southern scenic route (met de auto) want vandaag veel te zien : watervallen, grotten, baaien en stranden. Sommigen gaan gepaard met een 40 min stap dus toch een paar uurtjes in totaal gestapt en veel mooie dingen gezien. In een baai kon je dolfijnen zien. Ze vertelde dat er deze morgen nog mensen mee hebben gezwommen. Onmogelijk, maar plots zien we zwarte vinnen boven het water verschijnen. Bart springt in zijn zwembroek en springt het water in. Bij de dolfijnen!

Vandaag The Hobbit gezien. Ik dacht vroeger dat er trucage werd gebruikt om de natuur zo mooi te laten lijken. Maar nu weet ik dat Nieuw Zeeland gewoon zo schoon is als in de film wordt getoond. Het gras is hier wel degelijk groener.

Dag 77 (19/12) : Te Anau, Milford Sounds

Vandaag niet postkaartwaardige landschappen maar posterwaardige landschappen gezien. Zo mooi! De 80 km lange weg door heuvelachtige bossen, langs witte bergtoppen en eindeloze watervallen leidt uiteindelijk tot Milford Sounds, een prachtig fjord. Vergeet alles wat ik al geschreven heb, dit is het mooiste van de hele reis. De schoonheid van de natuur is onmogelijk vast te leggen met ons amateuristisch fototoestel. We hebben lang zitten twijfelen of we deze 200km omtour wel zouden maken want niet veel extra tijd op het zuidereiland. Ben blij dat we de juiste keuze hebben gemaakt! Het is hoogseizoen en we moesten onze boottickets op voorhand boeken .
We verblijven op een (hippie)campingsite waar veel bijtende beestjes rondvliegen. De jeukende rode puntjes op mijn voeten zijn ondertussen dikke rode bollen geworden. Heb zin om mijn voeten af te hakken zodat ik van de jeuk verlost ben. Avontuur in de natuur!

Dag 78 (20/12) : Queenstown, Twelve Mile Delta

Vandaag tijd voor een wandeling (Key Summit) in Milford Park. Hij eindigt op de top van de berg (920m hoog, begonnen aan 500m) waardoor je 360° rondom kan kijken. Machtig. Daarna doorgereden naar Queenstown. Een gezellig stadje met veel restaurants, bars en winkeltjes. Maar gezien mijn huidige situatie : shoppen betekent extra gewicht meedragen (en we hebben al 2 paar schoenen gekocht). Restaurants, dieetgewijs veel te verleidelijk om het vettigste van de kaart te kiezen en dan als excuus “we zijn op reis zijn” en “je leeft maar één keer” te gebruiken. Wat betreft drank hebben we ook even een pauze ingelast (niet omdat ik zwanger ben!). Dus maar snel terug vertrokken uit Queenstown en ons een slaapplaats gezocht. Onze campingplaats was toevallig iets verder van de scene waar Frodo en Sam de ’olifaunts’ zien in de 2de film. Check!

Dag 79 (21/12) : Wanaka

Vandaag in Glenorchy, Closeburn, en Arrowtown, geprobeerd enkele filmlocatie van LOTR te spotten. Glenorchy te veel aan het regenen, Closeburn locatie op privéland en Arrowton niet toegankelijk voor ‘rental cars’. Uiteindelijk toch één locatie kunnen zien. Voor veel locaties heb je een helikopter, 4WD of een boot nodig. Ik ben van fan van LOTR maar dat gaat een stapje te ver.
Daarna even gaan zwemmen. Inderdaad even, want het water was veel te koud. Doorgereden naar Wanaka waar we een steile wandeling hebben gestapt die ik dacht te lezen, een 1u30 duurde. Dat moet lukken, dacht ik bij mezelf. Stond enkel niet vermeld dat het enkel om “heen” ging. Dan maar terug stappen want een privéhelikopter om mij op te halen heb ik niet. Moraal lag juist iets lager als gisteren, uitzicht minder spectaculair maar nog steeds wauw! We worden hier echt verwend op gebied van natuur. Als beloning voor deze zware en steile wandeling  een lekker sappig NZ lam steak als avondeten.

Dag 80 (22/12) : Hokitika

Eerst Puzzling World bezocht, bestaat uit een 3D doolhof en vele optische illusies. Daarna een lange tocht voor de boeg. De laatste dagen spenderen we lange uren op de wegen omdat wij op tijd terug moeten zijn. De wegen hebben iets weg van een rollercoaster : steil naar beneden, hobbelig en vol bochten, alles zolang het maar niet recht is. Hier volgt de route aan de natuur en de bergen. Het tegenovergestelde van de Chinezen, die de weg gewoon recht door de berg aanleggen.
Langs de weg komen we een kleine zalmkwekerij tegen en we zien het onderste stuk van een gletsjer (Fox Glacier) van zeer dichtbij. Juist niet dichtbij of hoog genoeg zodat het er spectaculair uitzag ma bon toch even de beentjes gestrekt en ne gletsjer in mijn short gezien. Blijkbaar de twee enigste gletsjers die zo dicht tegen tropisch gebied kunnen overleven. Besloten om zo ver mogelijk door te rijden en de tweede gletsjer aan ons te laten voorbij gaan. Zo hoeven we minder lang te rijden de volgende dagen. Het is duidelijk dat de vakantie is begonnen in Nieuw Zeeland. De camping staat overvol, niet gemakkelijk om een plaatsje te vinden.

Dag 81 (23/12) : Nelson, Tahunanui

Vandaag even rondgewandeld in het dorpje Hokitika terwijl Bart gaan zwemmen is. Daarna genoten van mijn leesboek en een mochaccino, tegenwoordig mijn favoriete koffie. Lekker en mijn favoriet vooral omdat ik geen extra suiker hoef toe te voegen (waarschijnlijk omdat er al meer dan voldoende inzit).
Vandaag enkel gestopt aan Punakaiki, een plaats aan de zee met rotsen in de vorm van opeengestapelde pannenkoeken. Daarna ne ganse trot gereden met de bedoeling de volgende dagen niets meer te moeten rijden tenzij naar de supermarkt voor eten. We stoppen in de stad Nelson, slechts 60 km verwijderd van Picton, waar we binnen 3 dagen de ferry moeten nemen.

Dag 82 (24/12) : Nelson, Tahunanui

Blij dat we vandaag eens niet moeten rijden en gewoon lekker niets doen. Het is er trouwens veel te warm voor. In het stadscentrum van Nelson is iedereen zijn laatste kerstinkopen aan het uitkiezen. Best grappig, hier kopen ze Havaianas als kerstkado, bij ons zou het eerder UGG zijn. Alhoewel, best een groot verschil in prijsklasse en helaas UGG is hier al even overdreven duur als bij ons. Dan maar nieuwe Havaianas kopen en Bart een nieuwe T-shirt. Toch een beetje kerstskadosfeer creëren op kerst (alle excuses zijn goed hé). Vervolgens is het tijd om onze kerstmaaltijd samen te stellen. We gaan voor healthy snacks : surimi, gerookte warehou, aardbeien, humus, … Een feestmaaltijd, meer moet dat niet zijn.

Dag 83 (25/12) : Nelson, Tahunanui

Vandaag enkel zin om mijn tenen af te hakken. Thans de rode bollen worden stilaan kleine witte littekens , door de (bruine) korstje open te krabben. Net zoals een “blauw plek” gaan mijn voeten ook een kleurrijke evolutie door. Het enige verschil is dat littekens wat langer zichtbaard blijven. Spontane ingeving, anders moet ik niet krabben maar kloppen waar het jeukt?
We nemen de auto om de bovenkant van het zuidereiland te bezoeken. Abel Tasman Park en Takaka Hills. We maken een wandeling aan Takaka Hills, waar ook LOTR Outer Shire is gefilmd. Een smalle 8km kronkelweg leidt ons uiteindelijk waar we moeten zijn. Je zou denken slechts aangeduid met één simpele pijl en amper een kleine paragraaf in The Lonely Planet, toch hebben velen hun weg gevonden naar dit afgelegen bos. Een mooie wandeling vol met scherpe rotsen. Een uitdaging om naast de rode bollen geen rode strepen te snijden.
Aangezien het kerst is en hier blijkbaar alles toe is, zijn we genoodzaakt een microgolfmaaltijd uit het pompstation te kopen. Mijn gedachte dwalen toch even af naar de gezellige en lekkere traditionele kerstfamiliemaaltijd die we vandaag anders hebben. Helaas, het wordt een diepvrieslasagne met slechts één lasagnevel dat veel te hard is om door te snijden met mijn lepel.

Dag 84 (26/12) : Wellington

Via de Malborough Sounds, wederom prachtige fjorden rijden we richting Picton. Een gezellig havenstadje ook al passeren de mensen hier vooral om de ferry te nemen. We maken een mooie wandeling met uitzicht op de sounds en beginnen weer te dagdromen wat we allemaal zouden kopen als we de lotto zouden winnen. Naast ons buitenverblijf in Hong Kong zouden we hier zeker een boot kopen om eindeloos langs de fjorden te varen. Uiteraard moeten we eerst daadwerkelijk met de lotto te spelen.
We slapen voor de eerste en enigste keer niet in onze camionet. Het is laat en de dichtstbijzijnde en dure camping is toch nog een 20km buiten het stadscentrum. Buiten één kampeerparking, plat naast de grote baan, maar het komt goedkoper uit om op hotel te gaan. Zeer logisch.

Dag 85 (27/12) : Tangarori National Park

Vandaag vooral gereden. Beentjes even gestrekt in Otaki Forest en een omtour via Palmerston North voor te zwemmen. Beide lengtes gezwommen op eigen interpretatie, Bart zeer intensief en ik vooral recreatief. Maar beide voldaan en proper gewassen. Onze van parkeren we aan Tangarori National Park.  Morgen maken we een wandeling richting Mt Ngauruhoe (of beter gekend als Mount Doom uit LOTR), één van de 3 vulkanen in dit park.

Dag 86 (28/12) : Lake Taupo

De weg naar de wandeling was gesloten voor auto’s, enkel bussen die je op voorhand moet boeken en waarvoor overdreven veel geld wordt gevraagd mogen door. Lichtjes gefrustreerd beslist een andere 6u durende wandeling te maken waar we de andere kant van Mount Doom en nog een andere vulkaan zouden zien. Inderdaad zouden zien want na een paar uur stappen zien we de bergen volledig bedekt met mist. Wel een mooi uitzicht op twee kratermeren en kilometers uitgestrekt landschap. Maar bon, dan maar een kaartje kopen van de mooi besneeuwde vulkanen. Het laatste halfuur van de wandeling was er teveel aan. Alles begon pijn te doen, knieën, voeten, rug en dan begint het nog te regenen.

Eenmaal uit het park volgen we de pijl met hot pools, slecht 2km verder. Leuk alternatief om onze spieren te relaxen. Maar de hot pools bleek eerder één groot overbevolkt zwembad met middelmatige warmte te zijn. Afzet! Snel richting campingplaats vertrokken.