Kyoto - Nagoya

Dag 129 (9/02) : Kyoto

De gevreesde kamer in Japanse stijl in ons guesthouse blijkt een stapelbed te zijn, toch een grote opluchting. Japanse stijl betekent namelijk tatami matten, anders gezegd op de grond slapen. Ma bon we hebben geluk het zijn stapelbedden. Daarentegen centrale verwarming bestaat hier niet en de lavabo staat in keuken. Soit, vriendelijke gastvrouw en alle basisvoorzieningen zijn er.
Vandaag het Imperial Palace bezocht, zogezegd een topsight. Maar het paleis bleek zich achter hoge gesloten muren te verstoppen. Mooi paleis, waarschijnlijk. Daarna het kasteel (Nijo-jo) bezocht waar we eergisteren voor gesloten deuren stonden. De moeite waard. Net zoals in ons guesthouse moeten we bij elke tempel onze schoenen uitdoen en krijgen we bompastyle sloefen om rond te lopen.

Dag 130 (10/02) : Kyoto

Vandaag het mooiste van Japan bezocht. Verschillende tempels op een berg (Mt Kuruma) en daarna het path of filosopher bewandeld, waaronder de zilveren tempel. Alleen is de tempel nooit afgeraakt en is er dus absoluut geen zilver te bespeuren. Lezen we daarna… Mooie omgeving maar veel te veel volk. Lastig als het een zen atmosfeer moet uitademen. Daarna in het Geishadistrict (Gion) proberen Geisha’s te spotten. We passeren 3 leerling Geisha, denken we. Alleszins de beste geklede tot nu toe.

Japanners zijn nogal braaf zowel in hun kapsel als in hun kledij. De hoofdkleuren zijn zwart en grijs gevolgd door beige en bruin en een klein beetje rood. Kleuren als oranje en groen moeten hier duidelijk hun intrede nog maken, daarentegen manbags alom vertegenwoordigt. De grootte gaat van heuptasje tot bijna sportzak. Neen, geen optie voor Bart.

Dag 131 (11/02) : Kyoto

Vandaag het manga museum bezocht, veel mangaboekjes en weinig museum. Eerder een bib met verdiepen vol strips en de nodige leeszalen. Dan maar een tempel bezoeken aan het Kyoto station. Bij aankomst bleek die gesloten te zijn, je zou denken een ezel stoot zich… Het Kyoto station zelf is een bezienswaardigheid op zijn eigen. Grote felle lichtreclame die je happy valentine wensen, een spectaculair uitzicht op verlicht Kyoto city en 11 verdiepingen vol winkels (merendeel luxemerken, helaas!). Weinig Valentijn te merken in de straten, enkel chocolade worden telkens voorgesteld als cadeau in elke supermarkt. En er zijn hier veel supermarktjes, in sommige buurten op elke hoek van de straat. Wat resulteert dat ik enorm veel zin heb gekregen in chocolade.

’s Avonds was het tempuraavond, lekker. De Japanners hebben de gewoonte hun tempura volledig in de saus te rollen zodat alle krokantheid van het korstje en de smaak van het deeg (wat ik er juist zo lekker aan vind) volledig oplost in de saus. Onbegrijpelijk, niet aan mij besteed.

Dag 131 (12/02) : Kyoto

Vandaag onze laatste tempeldag. Om te starten beginnen we met een paviljoen dat voor de helft bedekt is met goud. Vervolgens 2 gratis tempels, die absoluut niet moeten onderdoen met de vorige. Om te eindigen bezoeken we de tempel  Fushimi Inari Taisha. Ik ben blij dat we de mooiste tempel tot het laatste hebben gehouden. Niet te vergelijken met al de rest dat we al gezien hebben.
Vandaag de Japanse pannenkoek gegeten, bekijk het als een pizza met als grote verschil dat de bodem uit deeg met witte kool bestaat. Blij dat ik het eens gegeten heb, maar ik verkies veel liever de Italiaanse versie.

Vandaag mij dan toch beloond met een nieuwe aankoop, nl een pull. Het moest wel want op één van mijn pullen heb ik meerdere vlekken die ik er niet meer uitkrijg na het wassen. Met stokskes eten is duidelijk nog steeds NIET mijn specialiteit. Wanneer het van tussen mijn stokjes glipt, na al die maanden nog steeds slechts 50% kans, tenzij ik mij er op concentreer, maar wie concentreert zich nu tijdens zijn eten (?!); dat moet een moment van rust of genot zijn, allesbehalve concentratie nietwaar. Soit, het blijft steeds duimen als het er van tussen glipt, dat het niet op mij valt of in mijn kommetje sojasaus petst. Langs de andere kant, jeej een nieuwe pull. Misschien volgende keer morsen op mijn broek.

Dag 131 (13/02) : Nagoya

Even een kleine tussenstop in Nagoya, een welvarende stad met veel zotte gebouwen; met het busstation op kop, ook nog het grootste planetarium en andere kunstzinnige gebouwen/monumenten gezien. Het Toyota museum was minder interessant. Niet zozeer omdat ik een vrouw ben en dat de kleur voor mij het belangrijkste kenmerk is bij een auto maar gewoon niets nieuws.
Rara ons hotel ligt weer in de “entertainmentbuurt” met live muziek en schaars geklede dames van plezier als lokmiddel om je binnen te krijgen.
Vanavond was het sashimiavond. Hier meer de gewoonte om met je collega’s of vrienden een potje te drinken (bier of saké) en ondertussen sashimi of andere snacks binnen te spelen. Als erop het einde van de avond nog saké in de fles zit, mag je u naam erop schrijven en op een andere dag komen ledigen. Slimme zet, ik zou ook terugkeren waar er een fles wijn op mijn naam staat.