Nog Peking

Dag 26 (28/10) : Peking

Vandaag door de Hutongs (letterlijk:  steegje) gewandeld, de resterende authentieke kleine straatjes van Peking. Tussendoor lekker streetfood gegeten waar we de naam noch de ingrediënten van herkennen, misschien beter zo. Gemoedelijk kuieren we door een labyrint van smalle steegjes, het is de perfecte activiteit voor een zondagnamiddag. Naarmate we verder wandelen komen we in het toeristische gedeelte terecht waar lampions het straatbeeld kleuren, auto’s trachten door de menigte te geraken en Chinezen die rustig aanschuiven bij hun favoriete eetstandje. Een ongedwongen sfeer hangt in de lucht. Eenmaal uit de steegjes hebben we de trommeltoren bezocht. Steile trappen leiden je tot boven waar je een meesterlijk uitzicht hebt over de Hutongs. Om vervolgens 5 mannen bombastisch te zien slagen op 5 levensgrote trommels, hoog entertainmentgehalte.   

‘s Avonds in Royal Hotpot gegeten. De tafel heeft per persoon een ingebouwde inductieplaat om je eigen potje warm te houden terwijl je de gekozen ingrediënten (vlees, noedels en/of groenten) in je bouillon kookt. Weet dat hun interpretatie van kippenbouillon, water met kippeningewanden en een kippenpoot inhoudt. Hopelijk vis ik hiervan niets uit het kokend water als ik op zoek ben naar mijn noedels ofzo… Het is echt wel vissen want het enige hulpmiddel dat je ter beschikking krijgt zijn 2 stokjes. Alhoewel mijn behendigheid begint te verbeteren, is het vooral ook noodzakelijk want ik heb absoluut geen idee hoe je mes of vork in het Chinees zegt. Hallo en bedankt zijn al moeilijk uit te spreken, laat staan mes en vork. Weet je dat ik in Mongolië om mijn ribbekes te eten enkel een lepel heb gekregen. Als er nu één bestek compleet nutteloos is om ribbekes te eten dan is het volgens mij een lepel. Mongolen denken er duidelijk anders over. Heb hier toch al een aantal nutteloze momenten of dingen meegemaakt : 6u wachten aan de grens, de lepel bij de ribbekes, Berlin Burger resto speciaal opzoeken om dan te horen dat er geen burgers zijn, …
Om terug te komen hoe je een hotpot maaltijd verder verorbert, je hebt nog een sausje waar je in kan deppen of zoals de Chinezen in laten weken zodat alle smaak die je na het in bouillon te koken nog overhebt, er volledig uit te krijgen door het in de saus te draaien. Alhoewel, veel of weinig saus, mijn dieet is hier toch niet aan het lukken, lekker eten en veel te grote porties.

Dag 27 (29/10) : Peking

Ons huidig Vietnamees visum is geldig tot 15/12 maar we zien mijn ouders pas de 6^de januari in Vietnam dus vandaag een nieuwe visum aangevraagd bij de ambassade. Donderdag mogen we hem hopelijk zonder problemen ophalen. Daarna na veel zoeken een Burger King gevonden, er zijn er maar 4 in Peking (say what?!) waarvan 2 dichtbij de ambassadewijk dus nu is het ideale moment. Elk moment is een ideaal moment voor Burger King. Dichtbij is hier in Peking een groot woord, op de kaart lijkt het dichtbij maar in realiteit toch een enkele kilometers stappen, maar ik ben gemotiveerd. Om daarna de overvolle metro terug te nemen tot bij Wout & Katelijne. Geen cm van de metro blijft oningevuld, zelfs geen ruimte om even aan u gat te krabben, maar toch vindt iemand de ruimte om zijn krant te lezen. Een ticketje voor de metro kost 0,3€, wat vind je bij ons nog voor 30 cent?

Dag 28 (30/10) :

In de voormiddag een Chinese supermarkt bezocht op zoek naar echte kaas, ze zijn hier zeldzaam maar vindbaar. Net zoals bij ons een beveiligingscode op de cd kleeft, geldt hier hetzelfde voor kaas. Kaas wordt hier beschouwd als luxeproduct, zalig toch. Daarna samen met Katelijne naar het Park van de Geurende Heuvels gegaan. Momenteel zijn het hoogdagen omdat de bladeren rood kleuren in de herfst, helaas is het al te koud geweest waardoor de bladeren reeds afvallen of nog groen zijn. Allesbehalve rood dus…

Dag 28 (31/10) :

Vandaag vroeg opgestaan om de verboden stad te gaan bezoeken, de residentie van de vroegere keizers. Rek er minstens een halve dag voor uit om dit indrukwekkend paleis te bezoeken, wij hebben er 4u in rondgedwaald en zeker nog niet alles gezien. Daarna de winkelstraat bezocht maar niets in vergelijking met onze winkelstraat. Wel een paar bekende merken (Zara, Gucci) maar vooral Chinese merken of prullaria. Een volledige winkelstraat doorgetrokken en met lege handen thuisgekomen, ik ontgoocheld, Bart fier op mij.

Dag 29 (01/11) : Peking

Vandaag onze visa gaan ophalen bij de Vietnamese ambassade, juist op tijd aangekomen maar de ambassade was te vroeg toe. Dus het enige wat we kunnen doen is in de namiddag terugkeren, overheidsinstanties precies overal hetzelfde. Dan maar op zoek naar de Pekinese eend, we kunnen moeilijk uit Peking vertrekken zonder zijn eend te hebben gegeten. Ik ben er al verzot op in België dus wat in zijn thuishaven?! Een lepel in de saus krijg je niet en het enigste hulpmiddel is nog steeds 2 stokjes, dus de enige mogelijkheid is eerst de eend in de saus deppen en dan pas in  de pannenkoek. Lekker sappig eendje, deze keer gelukkig zonder snavel en achterwerk.

Dag 30 (02/11) : Peking

Na 40min metro,2u30 bus en 15min kabelbaan bereiken we eindelijk de Chinese muur. Maar voor deze trekpleister was het de rit meer dan waard. Deze reusachtige muur is meer dan 6000 km lang en sommige plaatsen zijn meer dan 2000 jaar oud. Op sommige gerestaureerde delen, zoals Mutianyu waar wij geweest zijn, kan je wandelen op de muur. Daarnaast geniet je nog van een prachtig uitgestrekt uitzicht. Zie foto’s
Ze zeggen altijd (of de grote waterbedrijven tenminste) van minstens een 1,5L water te drinken wat resulteert bij mij in constant het toilet moeten opzoeken. In België viel mij dat niet op maar in het buitenland dus wel. Op elke bezoekplaats heb ik zeker één of meerdere toIlets bezocht of zoals ze soms in China noemen “toills”. Zoals mannen een kroegentocht houden, hou ik een wctocht.
Wegens gebrek aan witte of schuimwijn op resto, heb ik vanavond eens rijstwijn geprobeerd. Best te vergelijken met de vuile sakesmaak die nog beter uitkomt dan bij sake, wegens minder alcohol (14°), ik zie dus vooral veel nadelen in dit drankje.