Laatste dagen Peking - Shanghai

Dag 31 (03/11) : Peking

Deze middag afgesproken met een ex-collega van Wout om jippie nog eens Pekinese eend te eten. In het chicste resto dat we tot nu toe al gedaan hebben, krijgen we lekkere diverse gerechtjes voorgeschoteld alvorens de eend live voor ons wordt gesneden. Ook hier worden de stukjes vel op een apart bord geserveerd met de bedoeling deze in suiker te deppen. Het zoete vel smelt in je mond, apart maar smaakt verrukkelijk. Nadat ook het vlees op tafel wordt gezet, wordt de rest van het beestje in stukken gesneden en ook geserveerd. Uit beleefdheid toch een stukje genomen, zeg maar stukje been, want na één keer knagen heb je al het vlees eraf gepeuzeld. Ideaal diner voor de hond die we niet hebben. Daarna tickets voor de Chinese opera gekocht, om met nog 3u resterende tijd te schuilen in een winkelcentrum. Vandaag is het nl Belgisch herfstweer op en top, regen en wind laten zich de ganse dag gelden. Ik dacht misschien hier een koopje te vinden maar de kleding is hier al even duur als in België. Dus wederom met lege handen naar huis, da komt hier ni goe hé!

Met veel moeite de 3u durende Chinese opera doorstaan. Het stuk bestond vooral uit solo’s waar je qua lichaamstaal niets van kon uit opmaken, dus bye bye verhaallijn. Laten we ons dan maar concentreren op de dansen, dacht ik bij mezelf. Maar die waren schaars en absoluut niet synchroon. Als er één danser zijn zwaard horizontaal hield, was er wel een andere die het diagonaal hield en nog een andere iets ertussen.  Hier had ik meer van verwacht. Als je soms het Chinese leger ziet voorbij marcheren, zo angstaanjagend gelijk. Maar in dans niet zo belangrijk. Je zag sommigen dansers duidelijk afkijken om dan een halve seconde later min of meer dezelfde beweging uit te proberen. Daarbovenop hadden de hoofdrolspelers enorm schelle stemmen. In België moet het volume bij festivals en muziekoptredens gereduceerd worden, dat ze eerst in China beginnen. Voldoende festivals en feestje gedaan maar nog nooit zoveel schrik gehad voor mijn trommelvliezen.

Dag 32 (04/11) : Peking

Het is onze laatste volledige dag in Peking. Na al het bezoeken is het vandaag tijd voor een rustige dag. Verder dan de cinema en supermarkt zijn we niet geraakt, vooral ook door de sneeuw en wind. Dikke losgerukte takken versperde het voetpad, hopelijk zijn er geen ongelukken gebeurd…
De niet gedubde film The Bourne Legacy gaan zien. Een actiefilm met de niet te mankeren onrealistische achtervolgingsscènes waar je de afloop al snel kan raden. Ook geen verrassende wendingen of einde, had meer weg van een banale serieaflevering.
Peking, zalige stad, maar had maar half zo leuk geweest zonder Katelijne en Wout. We hebben ons goed geamuseerd en ergens spijtig dat we vertrekken. Maar ja, er is een tijd van komen en gaan en China heeft nog zo veel meer te bieden dan Peking alleen.

Dag 33 (05/11) : trein Shanghai

Tijdens de ochtendspits de metro nemen met de rugzak is een helse belevenis. Ordehandhavers, dacht ik wat hun functie inhield, duwen de laatste persoon in de metro zodat de deuren nipt kunnen sluiten. Toen ik hiervoor over een overvolle metro sprak, dit is een overvolle metro met 5 extra mensen erbij. Eén abrupte beweging en de volledige wagon mensen volgt dominogewijs mee. Een claustrofobische nachtmerrie, gelukkig zijn de mensen hier niet te groot en hoef ik niet naar het plafond te kijken voor ademruimte.
Aangekomen in Shanghai, toch al een mooie wandeling (The Bund & Nanjing Road) gemaakt.Torenhoge wolkenkrabbers en overdadige neonlichten primeren deze ultramoderne stad. Alvast een leuk begin.