Baikal meer & Ulan-Ude
21 oktober 2012 - Ulan-Ude, Rusland
Dag 15 (17/10) : Baikalmeer
Nu weet ik weer waaruit een matras bestaat vanbinnen, resorts, want heb ze één voor één gevoeld deze nacht! Ik ben zeker als je de matras laat vallen, ze gewoon terug opveert en er zelf nog een sprongetje bijmaakt. Na ontbijt terug een dutje gedaan, aangezien het weer pas 4u was eer ik in slaap ben gevallen. Ik haat jetlags! Bart, die wat vroeger in slaap is kunnen vallen, gaat ondertussen in het besneeuwd bos wandelen. Een zeer moedig man.
Dag 16 (18/10) : Baikalmeer en op de nachttrein
Nog steeds niets te doen aan het Baikalmeer, Dan Brown uitgelezen en exact dezelfde wandeling gemaakt als eergisteren, want wil het toch nog eens melden, hier valt echt niets te beleven.
Toen de taxi ons om 19u. kwam ophalen, toch een kleine 2 km van de terugweg kunnen bewonderen. Ik heb hard gevochten, maar de slaap heeft weer snel gewonnen.
Op de nachttrein hebben we worse case scenario gekregen, 2 norse stevige Russen in maatpak. Ma bon, ’t is maar een korte treinrit want om 6u. arriveren we al in Ulan-Ude.
Vannacht mocht ik dan weer de gouden trofee uitreiken voor luidruchtigste snurker ooit, de eerste persoon die ik door mijn oor stoppen heen heb gehoord. Een topprestatie, waarvoor dank.
Dag 17 (19/10) : Ulan-Ude
Goedkope buffetmaaltijd gegeten en Ulan-Ude bezocht, precies ook niet zoveel te beleven. Daarna een filmke gaan zien, Frankenweenie van Tim Burton in gedubd Russisch. De ingangsprijs juist iets democratischer als in België. De film is weer een prachtig mooi sprookje, zoals we van Tim Burton gewoon zijn.
Vandaag, na een 12 dagen alcoholstop, nog eens besloten een glas te drinken aangezien we dankzij Bart zijn assertiviteit een fles Russische schuimwijn hebben gekregen van het hotel. Exact dezelfde als in St Petersburg, maar nu gekoeld. Wat een verschil in smaak en opdrinksnelheid. Na het aperitief op onze kamer, hebben we onze avond verder gezet in het resto van het hotel.. Ik had forel besteld, maar na 2x zalm te krijgen, want volgens de ober geen verschil want beide vissen zijn roos (?!), gewoon besloten de zalm op te eten en vooral er mij geen vragen bij te stellen. Hierbij een fles Chileense Chardonnay gedronken, een correct en lekker huiswijntje.
Onze introverte kant was na de fles Chardonnay volledig verdwenen en we hebben voor de eerste keer Russen leren kennen. De eerste kennismaking begon met een shotje wodka, gevolgd door een grote slok cranberry sap. Aangezien wij geen Russisch spreken en zij geen enkel andere taal begrijpen, proberen we allemaal met ons handen en voeten (vooral de handen) een conversatie aan te gaan. Leuk om eens een gesprek te hebben met Russen dat verder gaat als hi & hello back, ook al begrijpen we maar een fractie wat ze willen zeggen. Onverwachts avond, zeer gezellig. Dan toch de typische Russische avond met eten en shotjes wodka gehad, nu kan ik voldaan uit Rusland vertrekken.
Dag 18 (20/10) : kater
Dag 19 (21/10) : Ulan-Ude
Ik wou toch even de etiquette aanhalen op resto, namelijk geen, haha. De kunst van beide gerechten samen te serveren, kennen ze niet. Wachten met het leeg bord weg te halen terwijl de andere nog aan het eten is, kennen ze ook niet. En als je dan eens een voor- en hoofdgerecht neemt om wat uitgebreider te tafelen, lukt ook niet, want voorgerecht is amper afgeruimd of het hoofdgerecht wordt al aan tafel gebracht of als je geluk hebt krijg je gewoonweg alles samen. Soit, iedereen heeft zijn eigen gewoontes, ik ga niet klagen en het eten (zeker de vis) is veel goedkoper als bij ons.
Dikke merci voor jullie mooie kaartje uit Moskou!!
Leuk om jullie avonturen te lezen.. doe zo voort zou 'k zeggen ;-)
Dikke kus!